DIE RUGBY SKOUER

Die Rugby Skouer deur Dr Len Frank

Rugby het die hoogste risiko per speler/uur beserings van alle sportsoorte. Die skouer maak 20% van al die beserings uit en is slegs die tweede mees algemene besering na die knie. 35% van alle beserings van die skouer is herhalende beserings en as 'n speler 'n besering van die een skouer opdoen, is daar 'n hoër waarskynlikheid dat die hy/sy 'n besering van die ander skouer sal opdoen. Die beweging wat die sterkste met skouerbeserings geassosieer word (49%), is die skrums.

Die skouer is meganies inherent ‘n onstabiele gewrig. Tradisioneel dink ons aan die skouer as 'n rob wat sit op 'n onstabiele platform en 'n bal op sy neus balanseer. Die onstabiele platform beeld die skapula- torakale gewrig uit en die rob wat die bal balanseer, die glenohumerale gewrig. In rugbyspelers word hierdie inherent onstabiele situasie aansienlik gestabiliseer deur goed ontwikkelde omliggende spiere. Dertien spiere bied aan die skouer biomeganiese beskerming en stabiliteit, asook beskerming van die kwesbare en onstabiele glenohumerale gewrig. Nog 'n belangrike deel van die stabilisering kom van die ‘Chuck blok’ effek van die labrum; in gespierde rugbyspelers raak dit egter die swak punt wat skouerbeserings betref.

Deur ons kliniese oorsig rakende die behandeling van 211 elite rugbyspelers oor ‘n tydperk van meer as 6 jaar, is ons in staat gestel om baie unieke data in te samel, asook ‘n veel beter begrip te ontwikkel en ons tegnieke te verfyn rakende die uitkomste in hierdie unieke hoë - aanvraag groep atlete. In hierdie artikel sal ek 'n stel unieke skouer beseringspatrone beskryf, soos opgedoen deur rugbyspelers, wat ek onder die term " Die Rugby Skouer "beskryf.

Meganisme van besering:

Gegewe ons data in 2008, het ons gevind dat daar twee algemene meganismes van besering is:

• Geforseerde abduksie en eksterne rotasie (ABER) (32% van beserings) - dit was of ’n inpak situasie of val met die bal op ’n uitgestrekte arm (gewoonlik met ’n drie!)
• Direkte laterale impak met die arm langs die sy (Direkte Impak) (intern geroteer) (32% van beserings) – dit het gebeur wanneer die speler grond toe gedwing word terwyl hy die bal vashou, óf tydens ‘n duikslag.

Aber Letsels:

Interessant genoeg, was die getal van ware ontwrigtings klein, maar die aantal labrum skeure was baie hoog, wat dui op subkliniese subluksasies. Die rede is waarskynlik omdat die groot spiere in rugbyspelers algehele ontwrigting verhoed het. Die ware ontwrigtings was in die Aber-groep en die groep het ook presenteer met meer Bankart letsels en gedeeltelike rotatorkraagskeure. Daar was ook 'n baie hoë insidensie van benige Bankart letsels (26%). Dit is ‘n veel hoër persentasie traumatiese skouer ontwrigtings as wat in ander groepe van dieselfde ouderdom gevind word.

Direkte Impak Beserings

Die direkte impak groep het presenteer met 'n komplekse patroon van skouerbeserings en 'n hoë frekwensie van SLAP en posterior labum skeure. Spelers rapporteer die gevoel van ‘n ‘pop’ en dooie gevoel in die arm ten tyde van die besering, sowel as ‘n onvermoë om voort te gaan met die wedstryd. Daarna was hulle dikwels in staat om terug te keer, maar nie op dieselfde vlak nie. Hulle het vertroue in hul skouer verloor en duikslae vermy op die geaffekteerde kant. "Clicking en clunking" was 'n algemene verskynsel. Nog 'n baie algemene simptoom was pyn met opstote. Die pyn was veral tydens die afkomslag of eksentrieke lading van die biseps tendon.

Die tipiese geskiedenis van hierdie rugby skouer was dus 'n groot duikslag met 'n val op die skouer of 'n direkte impak. Daar was erge pyn in die tydens die besering en hulle was nie in staat om die wedstryd voort te sit nie. Die herstel ná die besering is rukkerig en stadig en bewegings teen weerstand word weer met groot moeite uitgevoer.

In 2011, het ons 'n video-ontleding studie onderneem om die meganismes van besering in rugby beter te definieer.

Die algemeenste oorsake / meganismes is gedefinieer as die 'driedrukker', 'duikslag' en ‘direkte impak’ meganismes. ‘n Minder algemene, maar belangrike oorsaak van posterior kapsulo-labrum beserings, was die "Elmboog val ', waar daar geland is op 'n gebuigde elmboog en skouer.

Driedrukker Beserings

‘Driedrukker’ beserings word veroorsaak deur hiperfleksie van die uitgestrekte arm soos wanneer daar ‘n drie gedruk word. Dit behels 'n hefboom krag op die glenohumerale gewrig, wat ‘n rotatorkraag skeur, sowel as Bankart en anterior kapsule skeure tot gevolg het.

Duikslag Beserings

Die "duikslag beserings" word gekenmerk deur ekstensie van die geabduseerde arm agter die speler se rug, terwyl ‘n duikslag uitgevoer word. Hierdie meganisme behels 'n hefboom krag op die glenohumerale gewrig (GHJ) en kan GHJ ontwrigting veroorsaak met ‘n Bankart, omgekeerde Bankart en superior labrum anterior-posterior (SLAP) skeure.

Beseringspatrone:

Ons het gevind dat die mees algemene besering 'n labrum besering was (tot 42% van al die skouer beserings). Rotatorkraagskeure belaan 4,5% van die beserings wat by ons presenteer het.

Skouerbeserings in Rugby

Die labrum beseringspatrone wat gevind is, is kompleks en veel erger as in soortgelyke beserings opgedoen deur nie-rugbyspelers. Die beseringspatrone se meganisme verskil soos hieronder opgesom:

Labrum skeure:

Die area van labrum skeure gedemonstreer, het ‘n beduidend verskillende verspreiding as ander studies oor labrum skeure. Daar is ook ‘n ook verskil tussen die twee meganismes, soos hieronder uitgebeeld:

In rugby-unie was daar min verskil tussen die verskillende beseringspatrone, behalwe vir benige Bankart letsels wat aansienlik meer was in die agterspelers. Dit is waarskynlik omdat hulle meer Aber beserings opgedoen het in die oop spel en meer drieë gedruk het as die voorspelers.

Ondersoeke:

• Basiese radiografie: (X-strale) - AP en oksel opnames is noodsaaklik om 'n groot benige letsel, veral groot Hill-Sachs letsels en benige Bankart letsels uit te sluit
• Ultraklank skandering - dit is eenvoudig en vinnig indien beskikbaar in die kantoor en kan 'n rotatorkraag besering, Hill-Sachs letsel en gesamentlike AC besering wys.
• MRI Skandering - ’n standaard MRI skandering is 'n redelike akkurate ondersoek en ernstige beserings kan opspoor word, maar dit is nie sensitief genoeg om die meeste labrum beserings op te spoor nie (die mees algemene besering in rugby)
• MR Arthrogram - Dit is die “goue standaard” ondersoek vir sportbeserings van die skouer en is baie meer sensitief in die opsporing van al die algemene beserings (labrum, kraagbeserings, benige letsels, ens.) Dit is egter nie 100% akkuraat nie en is soms minder akkuraat as 'n goeie kliniese ondersoek (bv.SLAP beserings). Hier is die opsomming van ons eie data, waar ons MR Arthrogram (MRA) vergelyk met die artroskopie bevindinge tydens chirurgie:

Behandeling:

Die meerderheid van die spelers wat ‘n 'Rugby Skouer’ besering opgedoen het, was nie in staat om terug te keer na die pre-besering vlak van die spel nie en het chirurgie vereis. Chirurgie vroeg of in die middel van die seisoen is in 64% van die spelers uitgevoer en teen die einde van die seisoen is chirurgie op 36% uitgevoer. Alle prosedures is artroskopies, behalwe vir 16 gevalle wat oop gemodifiseerde Latarjet prosedures vir glenoid benige beserings was. In hierdie gevalle is enige geassosieerde beserings artroskopies herstel voordat die gewysigde Latarjet prosedure uitgevoer is.

Na die operasie gebruik ons 'n versnelde rugby rehabilitasie-protokol wat ons saam met professionele rugby spanne ontwikkel. Ons werk nou saam met die span terapeut, kondisionering afrigters en afrigter om 'n veilige en vinnige terugkeer na die spel te verseker. Hierdie atlete het 'n vlak van ondersteuning en insette wat nie beskikbaar is vir amateurs nie en kan dus vinniger gevorder word. Weefsel genesing is ook 'n vinniger in atlete.

Die rehabilitasie is gebaseer op funksionele bewegingspatrone en sluit vroeë sport - spesifieke oefeninge in. ‘n Skouer immobiliseerder word gebruik vir minder as 'n week. Die eerste drie weke bestaan uit geslote kinetiese ketting oefeninge wat propriosepsie, kernstabiliteit en skapula stabiliseringsoefeninge insluit. Dit word binne die veilige sone gedoen en geprogresseer volgens die atleet se toleransie. Pertubasie heropleiding word begin na drie weke en funksionele oop ketting oefeninge word begin. Afhangende van die atlete se vordering, word weerstandsoefeninge ingestel na ongeveer ses weke, tesame met vaardigheidsopleiding. Gesimuleerde duikslae begin teen sowat twee tot drie maande. Impak en duiksak bewegings word nie begin totdat die atlete bevredigende beweging, krag, isokinetiese en proprioseptiewe kriteria het nie.

Resultate:

Pyn en tevredenheid:

Met behulp van 'n 15 punt visuele analoog skaal waar 15 geen pyn is nie en 0 is die maksimum pyn, word die pyn tellings 6 maande post operatief verbeter vanaf 5 tot 12. Die pasiënt se tevredenheid verbeter van 11 % pre-operatief tot 93 %, 6 maande na chirurgie.

Terugkeer na spel:

Ons het nie 'n spesifieke tydsbeperking op die terugkeer na spel geplaas nie. Die speler moes sy spesifieke progressiewe doelwitte bereik om te vorder in die rehabilitasie proses. Hierdie doelwitte is beide sport en posisie spesifiek. ‘n Speler kon nie vorder tensy hy die voorafbepaalde doelwitte bereik het nie. Die besluit om te vorder is hoofsaaklik gelei deur die klub terapeut, in samewerking met myself. Terugkeer na die volledige spel is dan 'n natuurlike verloop van herstel eerder as 'n tydsbepaalde gebeurtenis.

Wanneer daar gekyk word na volledige terugkeer na die vorige maksimum vlak van die spel, was 89% in staat om terug te keer op 3 maande, en 94% op 6 maande na chirurgie. Die gemiddelde tyd om terug te keer vir alle chirurgie was 4 maande.

Hoe groter die skeure, hoe langer die tydperk voor volledige terugkeer na die spel. Dit word hier onder gedemonstreer:

Herhalings & Revisies

Oor 'n tydperk van ses jaar, was die herhalende beseringskoers 5,6%. Almal het 'n herhalende traumatiese gebeurtenis opgedoen. Van hierdie, het vier pasiënte 'n glenoid benige besering opgedoen en ‘n aangepaste Latarjet prosedure vereis. Twee pasiënte het herhaaldelike skeure van die aanvanklike herstel gehad en die ander twee het skeure elders opgedoen, met die aanvanklike herstel wat goed genees het.

Opsomming

In opsomming, die tipiese ‘Trefbesering rugby skouer ' behels 'n groot trefslag, 'n groot besering en die speler is nie in staat om terug te keer na die vorige vlak van die spel nie, daar is ‘n ongewone verspreiding van labrum skeure sonder 'n ware ontwrigting. Dit vereis gewoonlik vroeë fiksasie. Die resultate van die operasie toon 'n> 90% opbrengs tot volle aktiwiteit binne 6 maande.

‘Die Geirriteerde AC–Gewrig’

Die volgende tipe 'rugby skouer is wat ek noem die ‘Geirriteerde AC-Gewrig’. In ons beoordeling van die rugby skouerbeserings, was die tweede mees algemene skouer klagte AC pyn, wat tot 28% van die bevolking affekteer. Die tipiese geskiedenis is herhalende geringe beserings aan die skouer. Pyn word gevoel met uiterste oorhoofse aktiwiteite. Klinies is die oorkruis bors toets positie , teerheid oor die AC gewrig self sowel as die AC gewrig kompressie toets wat positief is.

Die patologiese bevindinge wissel van meniskusskeure van die AC gewrig tesame met AC gewrig artritis en osteolise van die laterale punt van klavikel.

Artroskopiese AC gewrig eksisie word gedoen waar nodig.

Ons resultate van 12 professionele rugby spelers, oor ‘n tydperk van een jaar, het aan die lig gebring dat die gemiddelde terugkeer na spel 6 weke is na AC gewrig eksisie. Dit is egter opmerklik dat 10 van die 12 chirurgiee eers aan die einde van die seisoen gedoen is en 2 in die middel van die seisoen gedoen is. Met hierdie tipe van beserings is spelers gewoonlik in staat om te speel deur die middel van die seisoen met die hulp van fisioterapie en AC gewrig inspuitings, met chirurgie wat aan die einde van die seisoen eers plaasvind. Die aanvanklike behandeling tydens die seisoen is inspuitings en rehabilitasie met die plan om AC gewrig eksisie uit te voer aan die einde van die seisoen, indien nodig.

Opsomming

Ons beskryf twee tipiese rugby skouers:

• Enkele groot trefslag beserings wat nie in staat is om terug te keer na dieselfde vlak nie
• Opstoot pyn
• Posterior en superior labrum beserings is meer algemeen as in ander bevolkings.
• ’n Ware skouer ontwrigting is ongewoon.
• Artroskopiese herstel verseker 'n vroeë terugkeer na spel

Die Geirriteerde AC–gewrig

• Geen enkele spesifieke besering
• Sluit SLAP letsels uit
• Spuit en eksisie artroskopiese chirurgie aan die einde van die seisoen
• Terugkeer na spel gewoonlik binne ses weke